Οι επενδυτές της αγοράς του Forex έχουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των… συναδέλφων τους σε άλλες αγορές, καθώς δεν είναι υποχρεωμένοι να ρισκάρουν ολόκληρο το κεφάλαιο που απαιτεί μια συναλλαγή μεγάλου όγκου. Έχοντας στη διάθεσή τους τη μόχλευση, είναι σε θέση να αυξήσουν το κεφάλαιο που επενδύουν σε μια συναλλαγή, έως και 200 φορές, πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη τους – εφόσον αυτά προκύψουν, βέβαια.

Η μόχλευση είναι δυνατή, χάρη στη μεγάλη ρευστότητα της αγοράς του Forex. Αυτό που κάνει ένας επενδυτής που τη χρησιμοποιεί είναι το να δανείζεται κάποια χρήματα, προκειμένου να καλύψει το κεφάλαιο που απαιτεί μια συναλλαγή. Και, όπως και σε κάθε δανεισμό, είναι απαραίτητη η κατάθεση ενός ελάχιστου ποσού εγγύησης.

Το ποσό αυτό ονομάζεται περιθώριο και αποτελεί κλάσμα του ποσού της μόχλευσης. Το περιθώριο είναι και το πρώτο ποσό που κινδυνεύει, σε περίπτωση που η συναλλαγή δεν εξελιχθεί όπως προέβλεψε ο επενδυτής. Ειδικά σε περιπτώσεις υψηλής μόχλευσης, το περιθώριο μπορεί να εξανεμιστεί αμέσως, εξαιτίας του γεγονότος ότι (όπως και τα κέρδη) οι ζημίες είναι πολλαπλάσιες του ποσού που τέθηκε ως περιθώριο.

Σε μια μοχλευμένη συναλλαγή που αποδεικνύεται ζημιογόνα, λοιπόν, το περιθώριο μπορεί να εξανεμιστεί εντός μερικών λεπτών. Σε μια τέτοια περίπτωση, ανάλογα και με τις πρακτικές του forex broker ή τις ρυθμίσεις του επενδυτή, μπορεί να βρεθεί μπροστά σε κλήση περιθωρίου. Η συγκεκριμένη ενεργοποιείται, σε περίπτωση που οι ζημίες έχουν εξαντλήσει το περιθώριο και εξακολουθούν να υφίστανται. Σε μια τέτοια περίπτωση, λοιπόν, είτε η συναλλαγή θα κλείσει αυτόματα είτε ο επενδυτής θα κληθεί να αναπληρώσει το ποσό από τα χρήματα που διαθέτει στο λογαριασμό του.

Με λίγα λόγια, το περιθώριο δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο από μια εγγύηση ασφαλείας. Ο επενδυτής ρισκάρει πρώτα απ’ όλα τα χρήματα αυτά και, μοχλεύοντάς τα, κυνηγά τα αυξημένα κέρδη. Παράλληλα, βέβαια, είναι εκτεθειμένος σε αυξημένες ζημίες, οι οποίες θα εξανεμίσουν σύντομα το περιθώριο, ανάλογα με το ύψος της μόχλευσης.